Różaniec

Historia różańca - modlitwy
zaczyna się w Ewangelii wraz z życiem Jezusa i Maryi,
a cała jego dalsza historia jest jej wypełnieniem

Przedstawienie wystawy i relacja z jej otwarcia
Ołtarz kościoła św. Wojciecha w Lublinie
Książki z wystawy 'Różaniec' w Bibliotece KUL
Jak narodził się różaniec
Konstrukcja różańca
Jan Paweł II –
podsumowanie Roku Różańca w Kościele

 różaniec

 

O. Szymon Niezgoda OP

 (z niedostepnej już strony: wwww.rozaniec.sandomierz.opoka.org.pl)

Narodziny różańca i rozwój jego form *


  Różaniec święty pod kątem tajemnicy wiary, pod kątem tajemnic "różańcowych" - korzeniami swymi sięga przepowiedni mesjańskich Starego Testamentu o tajemnicach życia, męki i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa: "Badacie pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne. To właśnie o mnie dają one świadectwo" (J 5, 39).

  Cały Stary testament daje świadectwo o Chrystusie. Ponieważ tajemnice różańcowe opisane są w Piśmie świętym Starego i Nowego Testamentu, dlatego Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, jest streszczeniem Ewangelii i zarazem modlitwą chrystocentryczną, ukierunkowaną na Chrystusa Odkupiciela człowieka. W zbawczych tajemnicach Syna szczególne miejsce zajmuje Jego Matka, Matka Chrystusa i Kościoła.

  Wielowiekowa tradycja Kościoła (Magisterium) i Zakonu dominikańskiego powstanie Różańca przypadła św. Dominikowi w jego walce z herezjami Waldenosów i Albigenosów. Orędownikiem tej opcji był szczególnie papież Leon XIII. W tej tradycji kryje się jakaś tajemnicza prawda, której do dziś nie udało się w pełni wyjaśnić. Krytyczne badania [licznych] uczonych ustalają istnienie Różańca na długo przed św. Dominikiem, przed XIII wiekiem, co nie umniejsza jego roli w krzewieniu i spopularyzowaniu tej modlitwy w całym Kościele.

  Przełom w tej dziedzinie nastąpił w roku 1974, w nauczaniu papieża Pawła VI, który w Adhortacji apostolskiej 'Marialis Cultus' - O należytym kształtowaniu i rozwijaniu kultu Najświętszej Maryi Panny - początki Różańca wywodzi z liturgii świętej, mianowicie z Psałterza Maryjnego (M.C. nr 48).

  Praktykowaną od wieków formą Różańca Świętego ujednolicił i zatwierdził dla całego Kościoła papież dominikanin, św. Pius V Konstytucją apostolską 'Consueverunt Romani Pontifices' 17 września 1569 r. Odtąd w całym kościele Różaniec składa się z trzech części: radosnej, bolesnej i chwalebnej, oraz z piętnastu następujących tajemnic wiary:

 

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Nawiedzenie św. Elżbiety
Narodzenie Pana Jezusa
Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
Modlitwa i konanie Jezusa w Ogrójcu
Biczowanie Pana Jezusa
Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
Dźwiganie krzyża na Kalwarię
Ukrzyżowanie i śmierć na krzyżu
Zmartwychwstanie Chrystusa
Wniebowstąpienie Chrystusa
Zesłanie Ducha Świętego
Wniebowzięcie Maryi z duszą i ciałem
Ukoronowanie Maryi
     na Królową Nieba i Ziemi.
 Schemat różańca - źródło:
Na dużych paciorkach odmawia się
Modlitwę Pańską 'Ojcze nasz'
(zob. Mt 6, 8-13),
na małych zaś
Pozdrowienie Anielskie 'Zdrowaś Maryjo'
(zob. Łk 1, 28)
- rozważając przy tym
odpowiednie tajemnice wiary.
Cały różaniec składa się
z piętnastu 'Ojcze nasz'
i 150. 'Zdrowaś Maryjo'.

 

  Papież Jan XXIII w Liście Apostolskim 'Il Religioso Convegno' z 29 kwietnia 1961 roku pisze: "Różaniec Maryjny jest wzniosłą modlitwą publiczną i powszechną w obliczu zwyczajnych i nadzwyczajnych potrzeb Kościoła Świętego, narodów i całego świata" (AAS, 53/1961, s. 646).
O. Szymon Niezgoda OP

Wybrana bibliografia O. Szymona Niezgody:

Żywy różaniec ojców, Wyd. Biuro misyjne, Warszawa 1980
Żywy różaniec matek, Wyd. Biuro misyjne, Warszawa 1980
Ewangeliczne źródła Różańca świętego,
       Tom I. Wyd. salezjańskie, Warszawa 1997, Tom II. Wyd. salezjańskie, Warszawa 1997
Biblijne źródła Różańca świętego,
       Tom I, Wyd. salezjańskie, Warszawa 1997, Tom II, Wyd. Diecezjalne, Sandomierz 1997
Różaniec w moim życiu, Wyd. Michalineum, Warszawa 1999
Różaniec Jana Pawła II, Wyd. Palabra, Warszawa 2000
* (Wybór, opracowanie i tytuł - J. K. Wasilewski)

 

 

Ks. Tomasz Stroynowski

Istota Różańca

  Każda modlitwa wymaga, aby modlić się o dobre rzeczy, tzn. o to co prowadzi nas do Boga oraz aby modlić się dobrze, czyli z uwagą nakłaniać umysł, by trwał przy temacie modlitwy (czyli walczyć z roztargnieniem), a także trwać przed Bogiem z ufnością, wiarą i pokorą. Specyfiką różańca jest odmawianie i rozmyślanie, równoczesne połączenie modlitwy ustnej z rozważanie Ewangelii. Papież Leon XIII w encyklice różańcowej "Iucunda semper" z 1894 r. uczy, że "bez rozważania tajemnic nie ma Różańca". Jest to najlepsza odpowiedź na pytanie, które pojawiło się na początku. Rozważanie wydarzeń zawartych w tajemnicach różańcowych prowadzi do pogłębienia znajomości wiary. Jeśli Matka Boża przy każdej okazji prosi nas o Różaniec, to prosi nas właśnie o poznanie tajemnic wiary i o życie tymi tajemnicami. Prosi także dla tego, że Ona jest w Różańcu i chce nam pomagać wnikać w nie. Modląc się na różańcu należy próbować wyobrażać je sobie, ale także zastawiać się co, dlaczego i po co Bóg uczynił, co uczyniły osoby, o których mowa w tajemnicach, co mogły przeżywać, porównywać się z nimi, czy jak tak samo postępuję, jak postępuję w podobnych sytuacjach, przyrównywać się do Jezusa, Maryi i innych. Rozważaniom mogą towarzyszyć poruszenie uczuciowe, jeśli trzeba prośmy, żałujmy, przepraszajmy, wyrażajmy naszą miłość.

Niebezpieczeństwa

  W takim ujęciu Różańca jawią się pewne niebezpieczeństwa. Dotyczą one sposobu modlitwy i jej treści. Różaniec może się nie udać, jeśli będziemy próbowali w myślach odmawiać 'Zdrowaś...' i równocześnie rozważać. Może się także nie udać na skutek rozproszenia, brak przygotowania i skupienia oraz nieznajomość treści tajemnic. Kłopoty mogą także wynikać z powodu małej ilości czasu na rozważanie. Zobaczmy zatem co jest treścią Różańca. Otóż porównując ze sobą tajemnice radosne, bolesne i chwalebne szybko zauważymy, że część I dotyczy dogmatu wcielenia, czyli prawdy o tym, że Syn Boży stał się człowiekiem. Część II to dogmat o odkupienia, czyli prawda o tym, że Syn Boży umarł za nasze grzechy na Krzyżu i w ten sposób uwolnił nas od przekleństwa i kary za grzech. Część III to dogmat o zbawieniu, czyli prawda o tym, że przez swoją Mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezus dał nam udział w życiu wiecznym, którego pełnia objawi się na sądzie ostatecznym i przez udział w zmartwychwstaniu zmarłych. Jest to zatem całe 'Wierzę', które odmawiamy każdej niedzieli, tylko bogaciej wyrażona. Aby te treści mogły być dla nas łatwiej poznane dołączam teksty z Pisma Świetego, które ukazują treści poszczególnych części i tajemnic różańca.
Część Radosna:
1. Łk 1, 26-38;
2. Łk 1, 39-56;
3. Łk 2, 1-21;
4. Łk 1, 22-40;
5. Łk 1, 41-52.
 Część bolesna:
1. Mt 26, 36-56; Mk 14, 26-52; Łk 22, 39-53; J 18, 1-14;
2. Mt 27, 11-26; Mk 15, 1-15; J 19, 1;
3. Mt 27, 27-31; Mk 15, 16-20; J 19, 2-16;
4. Mt 27, 31-34; Mk 15, 21-22; Łk 23, 17-32; J 19, 17-24;
5. Mt 27, 34-61; Mk 15, 23-47; Łk 23, 33-56; J 19, 25-42.

 


 Część chwalebna:
1. Mt 28, 1-20; Mk 16, 1-8; Łk 24, 1-12; J 20, 1-29;
2. Mk 16, 9-20; Łk 24, 50-52; Dz 1, 1-11;
3. Dz 2, 1-47;
4. 1 Kor 15, 50-58;
5. Ap 3, 20-21; 12, 1-2.
Różaniec - tzw. 'dziesiątka'  
Ks. Tomasz Stroynowski
© 1996–2001 Mateusz
( www.mateusz.pl/duchowosc/ts-r.htm )
←  Różaniec - tzw. 'dziesiątka'

 


Godna polecenia strona internetowa o różańcu:
Różańcowy Serwis Internetowy: www.rosary.katolik.pl

 

 

Opracowanie wersji internetowej wystawy 'Różaniec',
redakcja, kompozycja i dodatkowe materiały - Jan Krzysztof Wasilewski
Autor: Jan Krzysztof Wasilewski
Ostatnia aktualizacja: 02.08.2008, godz. 05:40 - Jan Wasilewski