Chora książka
Chora książka: starzenie się papierów
Chora książka: niekorzystne wpływy atmosferyczne
Chora książka: destrukcyjne czynniki biologiczne
Chora książka: niszczycielska działalność człowieka
Co zagraża książkom, a co zagraża ludziom w kontakcie z książkami;
drugą część tematu opracowała Barbara Skoczyńska, lekarz medycyny
(osobna strona)
mgr Jolanta Wasilewska
13.XII 2004 r.
Książka jest wytworem myśli i umiejętności człowieka. Towarzyszy nam przez całe życie, wspomagając nas w nauce i pracy, stanowi rozrywkę i wypoczynek, z książką ludzie podróżują, modlą się i zasypiają. Zmysły wzroku i dotyku odbierają wrażenia o zewnętrznym wyglądzie książki. Z przyjemnością bierzemy do ręki książkę o estetycznym wyglądzie, czystą i jeszcze pachnącą farbą drukarską! Wzdrygamy się przed książką brudną, ze śladami tłuszczu czy plamami pleśni, książką poklejoną brunatnymi ze starości taśmami, albo podartą i pożółkłą.
Przechowywane w magazynach bibliotecznych książki można porównać do organizmów, które żyją i oddychają. Papier, pergamin, płótno, skóra, kleje reagują na różne czynniki zewnętrzne. Pod ich wpływem materiały te ulegają przemianom, stopniowo niszczejąc i tracąc w nieodwracalny sposób swoje pierwotne właściwości fizyczne i chemiczne. Należy odróżnić nieunikniony proces naturalnego starzenia się materiałów, uzależniony od ich jakości i czasu oraz niszczycielską działalność człowieka, który stwarza niewłaściwe, a wręcz szkodliwe warunki przechowywania i użytkowania książek [ 1 ].
Możemy wyróżnić cztery podstawowe grupy czynników, sprzyjających niszczeniu książek: starzenie się papierów, wpływy atmosferyczne, czynniki biologiczne i niszczycielska działalność człowieka. Opisuję je kolejno niżej i na następnych stronach.
1. Starzenie się papierów
W czasie magazynowania i użytkowania papieru zachodzą zmiany jego właściwości fizycznych, chemicznych i mechanicznych, które określa się procesem starzenia się, czyli skracania okresu trwałości. W procesie starzenia się papieru należy wyszczególnić dwa etapy:
- etap wytwarzania papieru (surowce użyte w produkcji)
- etap jego użytkowania (czynniki zewnętrzne).
Spośród czynników zewnętrznych, które oddziaływają na proces naturalnego starzenia się papieru należy wymienić tlen, ozon, wilgoć, smog i inne zanieczyszczenia atmosferyczne oraz światło i ciepło. Proces starzenia się papieru dotyczy reakcji, jakie zachodzą w samym materiale; efekty tych zmian można prześledzić poprzez oznaczenie właściwości fizycznych czy chemicznych [ 2 ].
Niebagatelny wpływ na starzenie się papieru ma kwasowość papieru. Wytwarzanie papieru o niskim pH (to jest o wartości poniżej 7,0) datuje się od czasu wprowadzenia w XIX wieku do masy papierowej kleju żywicznego, siarczanu glinu i ścieru drzewnego [ 3 ]. Problem kwaśnego papieru dotyczy zatem książek wyprodukowanych w XIX i XX wieku. Wcześniej wytwarzano papier w środowisku zasadowym, a książki z niego powstałe w znikomej tylko mierze stoją przed samodestrukcyjnym zagrożeniem [ 4 ].
Od determinacji wszystkich środowisk związanych z papierem (drukarzy, wydawców, bibliotekarzy) zależy czy stosowanie papieru oznaczonego symbolem normy ISO-9706 stanie się zasadą, zwłaszcza dla dokumentów cennych, będących częścią dziedzictwa kulturowego, chronionego i przechowywanego dla przyszłych pokoleń. (H. Z., Informacje Biblioteki Głównej Politechniki Warszawskiej, Nr 1, luty 2004)
|
Zmiany technologiczno-materiałowe w produkcji papieru wpłynęły w największym stopniu na zniszczenia w zbiorach bibliotecznych i archiwalnych. Procesowi autodestrukcji w mniejszym lub większym stopniu podlegają wszystkie materiały wytwarzane w tamtym czasie, którego efektem końcowym jest całkowity rozpad papieru już po około 150 latach. Ze względu na właściwości fizykochemiczne, papiery z XIX i XX wieku są bardzo wrażliwe na wszystkie zewnętrzne zagrożenia występujące w bibliotekach i archiwach, a szczególnie na zanieczyszczenia atmosferyczne, ponieważ przyspieszają one proces zakwaszania papieru [ 5 ].
Odkwaszanie papieru jest zabiegiem tylko prewencyjnym. Degradacji papieru cofnąć się nie da – można ją tylko zatrzymać. Zdarzyć się może, że odkwaszanie zbyt zniszczonej karty może doprowadzić do jej kompletnego rozpadu. Potrzebna jest zatem kompetentna selekcja. Wyodrębnić należy obiekty (książki i dokumenty) nadające się do odkwaszania, nadające się do wzmocnienia i takie, z których już tylko można przenieść informację na inne nośniki [ 6 ].
Aby zapewnić księgozbiorom jak najdłuższe istnienie, należy w przemyślany i systematyczny sposób zabezpieczyć je przed niszczycielską działalnością różnych czynników atmosferycznych, wpływem promieniowania słonecznego, rozmaitych czynników biologicznych, przed skutkami katastrof i w końcu - przed dewastacją przez człowieka.
Przypisy
1. Z. Żmigrodzki (red.), Bibliotekarstwo, Warszawa 1998, s. 81
2. B. Zyska, Ochrona księgozbioru przed zniszczeniem, t.2, Czynniki niszczące materiały w zbiorach bibliotecznych,
Katowice 1993, s. 33-35
3. Tamże, s. 37
4. J. Osięgłowski, Ochrona książki bibliotecznej, Poznań 2003, s. 106
5. E. Potrzebnicka, Charakterystyka typowych zagrożeń i zniszczeń w zbiorach bibliotecznych XIX i XX-wiecznych,
[w:] Kwaśny papier, Kraków 2001, s. 108-109
6. A. Barański, Problem kwaśnego papieru. Koncepcje badawcze, uwarunkowania i działania praktyczne,
[w:] Kwaśny papier, Kraków 2001, s. 72
Dodatkowe źródła internetowe:
Mirosława Kokosińska, Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Krakowie - Ochrona zbiorów bibliotecznych:
www.bib.edu.pl/krakow1.html
Badania stopnia zagrożenia kwaśnym papierem Biblioteki Jagiellońskiej - www.bj.uj.edu.pl/KP
Biblioteka Narodowa. Wieloletni Program Rządowy "Kwaśny Papier" - www.bn.org.pl/WPR_2/kwasny.html
Ostatnia aktualizacja: 15.05.2008, godz. 08:12 - Jan Wasilewski