Profesor Małgorzata Kitowska-Łysiak urodziła się 28 grudnia 1953 roku w Stalowej Woli. W 1972 roku rozpoczęła studia z historii sztuki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończyła przedstawiając pracę magisterską pt. Bruno Schulz – Xięga Bałwochwalcza, pisaną pod kierunkiem prof. Jacka Woźniakowskiego. Po studiach rozpoczęła pracę w Muzeum Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie kierowała Działem Sztuki. Zorganizowała ekspozycje prac m.in. Jana Stanisławskiego oraz Brunona Schulza. W 1981 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Historii Sztuki KUL jako asystent, a od 1990 roku – adiunkt. Jednocześnie pisała doktorat pod kierunkiem prof. Woźniakowskiego pt. Paralele i kontrasty. Myśl o sztuce na łamach „Krytyki" Wilhelma Feldmana, wydaną w 1990 roku. W roku 2004 jako profesor KUL powołała Katedrę Historii Sztuki Współczesnej.
W kręgu jej zainteresowań pozostawała historia i teoria sztuki XIX i XX wieku, zwłaszcza malarstwo polskie po 1945 roku. Wiele studiów poświęciła działalności Brunona Schulza. Redagowała książkę Bruno Schulz in memoriam: 1892-1942, opracowała jego Szkice krytyczne (2000). Była autorką haseł w Słowniku schulzowskim (2003 i 2006), redagowała wspólnie z prof. Władysławem Panasem W ułamkach zwierciadła: Bruno Schulz w 110 rocznicę urodzin i 60 rocznicę śmierci (2003). W 2010 roku ukazał się zbiór materiałów z panelu dyskusyjnego poświęconego Schulzowi pt. Białe plamy w schulzologii, którego była redaktorką. Uczestniczyła również w organizacji cyklicznego Festiwalu Schulzowskiego w Drohobyczu. W ostatnich miesiącach brała udział w pracach przygotowujących wydanie Dzieł wszystkich Schulza jako członek zespołu redakcyjnego.
Swoje badania koncentrowała także na sztuce polskiej po 1945 roku. W 2007 roku zainicjowała wspólnie z Marcinem Lachowskim serię Sztuka Nowa – źródła i komentarze, w której ukazało się dotąd dziewięć tomów. Współorganizowała ogólnopolskie seminaria metodologiczne w Kazimierzu Dolnym.
Była członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Literackiego „Kresy", Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz Towarzystwa Naukowego KUL. Dwukrotnie uzyskała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999, 2001). Pośmiertnie została odznaczona odznaką Zasłużony Działacz Kultury.
Zmarła 17 października 2012 roku w Lublinie.
|