"Vita mutatur non tollitur" |
Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;
|
Ks. Władysław Prężyna (1933 - 2006) |
 |
Ks. Władysław Prężyna - sylwetka
|
|
 |
Ks. Władysław Prężyna, wieloletni kapłan archidiecezji lubelskiej, kanonik Kapituły Lubelskiej, przeszedł długą drogę z wiejskiej zagrody do tytułu profesora uniwersytetu. Ceniony w naukowym świecie psychologii, liczył się też jako praktyk. A studenci za nim przepadali... Długoletni kierownik Katedry Psychologii Społecznej i Psychologii Religii w Instytucie Psychologii na Wydziale Nauk Społecznych KUL zmarł w Lublinie 7 lutego 2006 roku w wieku 73 lat. |
|
| Władysław Prężyna urodził się 20 czerwca 1933 roku w miejscowości Wierzchowiska koło Janowa Lubelskiego. Pochodził z wielodzietnej rodziny rolniczej. Szkołę średnią ukończył w Janowie Lubelskim (obecnie - Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Porytowego Wzgórza). W latach 1951 - 1956 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie, po skończeniu którego kontynuował naukę na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (specjalizacja filozoficzno-psychologiczna). Zaraz na początku tych studiów, 22 grudnia 1956 roku, przyjął święcenia kapłańskie z rąk lubelskiego biskupa, Piotra Kałwy. Tytuł magistra filozofii uzyskał w roku 1960. Lata 1960 - 1963 poświęcił posłudze kapłańskiej jako wikariusz w parafii św. Teresy w Lublinie, przez następne dwa lata w parafii św. Michała Archanioła w Lublinie. Ale też w roku 1963 powrócił na Uniwersytet - początkowo jako asystent na Wydziale Filozofii KUL, następnie wykładowca w Instytucie Psychologii Wydziału Nauk Społecznych KUL. Po pięciu latach obronił doktorat z filozofii w zakresie psychologii (1968). Dziesięć następnych lat pracy naukowej w KUL zaowocowały pracą habilitacyjną w zakresie psychologii społecznej i psychologii religii (1978). Kolejne etapy to tytuł naukowy profesora (1990) i profesora zwyczajnego (1998). Ks. Władysław Prężyna był kierownikiem Katedry Psychologii Społecznej i Psychologii Religii Wydziału Nauk Społecznych KUL, dyrektorem Studium Poradnictwa i Psychoterapii dla Duchowieństwa KUL, wykładowcą psychologii pastoralnej i psychologii ogólnej w Metropolitarnym Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. Specjalizował się w psychologii społecznej i religii. Ks. Władysław Prężyna czynnie uczestniczył w życiu Kościoła w Archidiecezji Lubelskiej: pełnił funkcję członka Rady Kapłańskiej Archidiecezji, przewodniczył Komisji ds. Nauczania i Wychowania Alumnów Seminarium (od 1980 roku), był kapelanem honorowym Ojca Świętego (od grudnia 1999 roku) oraz był członkiem Komisji do spraw Personalnych (od kwietnia 2001 roku). 9 sierpnia 2000 roku został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej oraz za działalność organizacyjną na rzecz swojej uczelni - Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. |
||
| Ksiądz profesor Prężyna był autorem blisko 50 publikacji, w tym sześciu książek, między innymi "Intensywność postawy religijnej a osobowość"", "Motywacyjne korelaty centralności przedmiotu postawy religijnej", "Moje spotkanie z Papieżem", "Obdarowuje nas Bogiem. Świadectwa wiary". Był członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Sandomierskiego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Naukowego KUL. |
 Ks. prof. Władysław Prężyna |
|
| Brał aktywny udział w pracach zespołów redakcyjnych: Zeszytów Naukowych KUL i Roczników Filozoficznych KUL; w ostatnich latach był redaktorem naczelnym Roczników Psychologicznych. |
||
| Ks. prof. Prężyna był promotorem szesnastu doktoratów: Struktura wartości a postawa wobec śmierci [ks. Józef Makselon 1981]; Psychospołeczne uwarunkowania rozwoju postawy religijnej w rodzinie generacyjnej i prokreacyjnej [ks. Andrzej Jagiełło, 1983]; Psychologiczne korelaty religijności personalnej [ks. Romuald Jaworski, 1984]; Psychospołeczne funkcjonowanie osób o różnym poziomie wartościowania podmiotowości [Lucyna Styś, 1986]; Psychologiczne korelaty altruizmu endocentrycznego i egzocentrycznego [Jacek Śliwak, 1988]; Psychologiczne korelaty religijności niespójnej [Władysław Chaim CSsR, 1990]; Postawa religijna a psychospołeczne aspekty obrazu kapłana (Badania empiryczne w populacji polskiej) [ks. Stefan Regmunt, 1991]; Elementy motywacyjne postaw "być" i "mieć" [ks. Bronisław Grulkowski, 1994]; Korelaty kryzysu religijnego. Badania osób w wieku 18-35 lat [ks. Mirosław Nowosielski, 1996]; Osobowościowe korelaty lęku i fascynacji w przeżyciu religijnym [ks. Jerzy Szymołon, 1997]; Religijność a postawa wobec choroby. Badania pacjentów cierpiących na choroby nowotworowe [ks. Marian Wandrasz, 1997]; Percepcja powodzenia małżeństwa rodziców a społeczny obraz siebie ich dorosłych dzieci [Agnieszka Gałkowska, 1998]; Postawy "być" i "mieć" a religijność człowieka [ks. Mirosław Bartos, 1999]; Celowościowo - temporalne korelaty sensu życia [Ryszard Klamut, 2000]; Psychospołeczne uwarunkowania poczucia zmian w obrazie siebie w trakcie formacji zakonnej [s. Beata Zarzycka, 2003]; Relacja religijna a "ja" społeczne [ks. Marek Jarosz, 2003]. Prywatnie lubił czytywać lektury historyczno-pamiętnikarskie i prace popularnonaukowe z zakresu astronomii i astrofizyki, cenił poezję i muzykę klasyczną, był amatorem pieszych wędrówek. Ulubionym jego mottem, towarzyszącym mu przez całe życie, była sentencja: "uśmiech najtańszą inwestycją". Do ostatnich dni czynny (był w składzie Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej KUL na rok akademicki 2005/2006) ksiądz profesor Władysław Prężyna zmarł 7 lutego 2006 roku, w wieku 73 lat. Nabożeństwo żałobne odprawiono w sobotę 11 lutego w południe w archikatedrze lubelskiej. Uroczystości pogrzebowe odbyły się bezpośrednio po Mszy św. na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie. |
||
| Z klepsydry: "Kapelan honorowy Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II; Kanonik honorowy Kapituły Archikatedralnej w Lublinie; Profesor zwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II; Kierownik Specjalizacji filozoficzno-psychologicznej na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej (1977-1981); Współorganizator i pierwszy kierownik Sekcji Psychologii na Wydziale Nauk Społecznych (1981-1984); Kierownik Katedry Psychologii Społecznej i Psychologii Religii (od 1979 roku); Organizator i dyrektor Studium Poradnictwa Psychologicznego i Psychoterapii dla Duchowieństwa (od 1983 roku); Wybitny specjalista w zakresie psychologii społecznej i psychologii religii; Członek licznych polskich i zagranicznych towarzystw naukowych; Członek zespołów redakcyjnych: Zeszytów Naukowych KUL i Roczników Filozoficznych KUL; Redaktor naczelny Roczników Psychologicznych; Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; Gorliwy kapłan i duszpasterz; Ceniony dydaktyk, niestrudzony Wychowawca i Mistrz wielu pokoleń psychologów; Człowiek skromny, niezwykłej wrażliwości i wielkiego serca, aktywny nie tylko na polu naukowym, ale i społecznym..." |
||
| Rektor i Senat Akademicki, Dziekan i Rada Wydziału Nauk Społecznych, Instytut Psychologii oraz społeczność akademicka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II |
||
| Przy trumnie ks. prof. Władysława Prężyny w Archikatedrze - studenci KUL |
 |
Homilia Metropolity Lubelskiego, ks. abpa Józefa Życińskiego |
|
|
|
|
Ks. prof. Andrzej Sękowski, Dziekan WNS KUL |
Ks. bp dr Stefan Regmunt, sufragan Legnicki (bodaj siódmy doktorant ks. prof. W. Prężyny, duma promotora; trzy lata po obronie został biskupem) |
Prof. Stanisława Steuden, Dyr. Instytutu Psychologii |
 Homilia ks. abp Józefa Życińskiego podczas mszy żałobnej; po lewej - Senat Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego |
 Przemawia rektor KUL, ks. prof. dr hab. Stanisław Wilk |
 Wyprowadzenie trumny z Archikatedry Lubelskiej w asyście Senatu KUL |
 |
 |
 |
||
Pokryty wieńcami i kwiatami, otoczony lampkami grób ks. Władysława Prężyny na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie |
||||
 |
Mowa pogrzebowa rektora KUL, ks. prof. dr hab. Stanisław Wilka - u dołu strony |
|
Wspomnienie: ks. prof. dr hab. Władysław Prężyna – kapłan, mistrz i nauczyciel |
Ks. prałat profesor Władysław Prężyna pochodził z malowniczej miejscowości Wierzchowiska, położonej nieopodal Janowa Lubelskiego. Urodził się 20 czerwca 1933 roku jako pierwsze z czworga dzieci Andrzeja i Stefanii z Gębalów. Środowisko rodzinne było pierwszym miejscem kształtowania się Jego głębokiej wrażliwości i subtelności. Tu rodziła się jego wiara oraz miłość do Boga i ludzi. Atmosfera domu rodzinnego sprzyjała także budzeniu się u dzieci naukowych aspiracji - o czym świadczy fakt, że cała czwórka rodzeństwa ukończyła studia wyższe. Dzieciństwo Władysława Prężyny zbiegło się z wybuchem wojny i okresem okupacji. Proces dojrzewania przebiegał wtedy szybko. Chociaż ks. profesor rzadko wspominał w rozmowach swoje dzieciństwo, to przecież trzeba przyjąć, że był to czas niełatwy. Ocieranie się o niebezpieczeństwo śmierci i doświadczanie wojennego okrucieństwa były klimatem tworzenia się tożsamości, splecionej mocno z poczuciem patriotyzmu i odpowiedzialności. Te cechy wpisały się już na trwałe w Jego osobowość, a w dorosłym życiu były ciągle rozwijane. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Janowie Lubelskim. Istniejąca od 1917 roku szkoła pielęgnowała wiele wspaniałych tradycji, którymi szczyci się do dzisiaj. Pamięta ona o swoich absolwentach - na swojej stronie internetowej, w gronie 12 najbardziej zasłużonych, wymienia Ks. Profesora Władysława Prężynę. W jej murach rozwijała się poznawcza ciekawość i naukowa wnikliwość młodego licealisty. Tu ugruntowały się również zainteresowanie literaturą i poezją, które przetrwały do końca życia jako hobby. Było to także miejsce dojrzewania decyzji wyboru drogi kapłańskiej. Została ona przypieczętowana, zaraz po uzyskaniu w 1950 roku świadectwa dojrzałości, wstąpieniem do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Lata kleryckie były czasem studiowania filozofii i teologii oraz rozwijania zainteresowań i aktywności społecznej. Przełożeni szybko okryli jego bogatą osobowość, błyskotliwość i naukowe zdolności, dlatego po otrzymaniu święceń kapłańskich (22 grudnia 1956 roku) z rąk ks. biskupa Piotra Kałwy, został on skierowany przez władze diecezjalne na filozoficzno-psychologiczne studia specjalistyczne na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. Doskonalenie warsztatu naukowego ks. Władysław Prężyna łączył z pracą duszpasterską na terenie Lublina. Od 15 czerwca 1960 roku do 16 sierpnia 1961 roku pełnił obowiązki wikariusza w parafii św. Teresy, a następnie do 16 października 1963 roku w parafii św. Michała. Zwolnienie z pracy duszpasterskiej zbiegło się z zatrudnieniem na stanowisku asystenta w Katedrze Psychologii Ogólnej. Czas spędzony w parafiach pozostawił trwały ślad w jego życiu i rozwinął Jego kapłańską tożsamość. Nieodłącznym rekwizytem jego stroju na zawsze pozostała koloratka. Sentyment do duszpasterstwa ujawniał się w stałej obecności na uniwersyteckich mszach świętych oraz w gotowości do posługi w konfesjonale. Warto wspomnieć, że do 2005 roku ks. profesor Prężyna był spowiednikiem w Konwikcie Księży Studentów KUL. Prowadząc zajęcia dydaktyczne kontynuował jednocześnie studia doktoranckie ze specjalizacji filozoficzno - psychologicznej. W 1968 roku obronił rozprawę doktorską p.t. "Intensywność postawy religijnej a niektóre cechy osobowości w świetle badań psychologicznych" i uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych. Został też wkrótce zatrudniony w KUL na stanowisku adiunkta. Wcześniejsze zainteresowania problematyką psychologii religii i psychologii społecznej znalazły swój naturalny wyraz w przedstawionej w 1976 roku rozprawie habilitacyjnej p.t. "Motywacyjne korelaty centralności przedmiotu postawy religijnej". Umiejętność godzenia antropologii z psychologiczną wizją człowieka jest wymownym atutem uprawianej przez niego psychologii. Dwa lata po uzyskaniu tytułu doktora habilitowanego został zatrudniony na stanowisku docenta, a w roku 1990 na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Ks. Prężyna od 1979 roku był kierownikiem Zakładu i Katedry Psychologii Społecznej i Psychologii Religii. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1997 roku. W międzyczasie odbył kilka zagranicznych staży naukowych w Belgii (Leuven, Louvain la Neuve) oraz jeden w USA. Działalność organizacyjna Ksiądz Profesor dał się poznać nie tylko jako dobry naukowiec i świetny wykładowca, ale również jako człowiek głęboko zaangażowany w życie Uczelni, Kościoła i miasta, w którym spędził ponad pół wieku swojego życia. Zawsze dzielił czas na aktywność naukową i społeczną. W latach 1977-1981 był kierownikiem Specjalizacji Filozoficzno-Psychologicznej na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. Współorganizował Sekcję Psychologii na Wydziale Nauk Społecznych oraz był jej pierwszym kierownikiem (1981-1984). Z jego inicjatywy w 1983 roku powołano do życia Studium Poradnictwa Psychologicznego i Psychoterapii dla Duchowieństwa. Od początku pełnił w tym Studium funkcję dyrektora. Był także członkiem szeregu Komisji Senackich KUL, m.in. Komisji d.s. Kontroli Gospodarczej oraz Komisji d.s. Wydawnictwa KUL. Przez szereg lat pełnił z ramienia Kościoła funkcję Przewodniczącego Komisji do Spraw Wychowania i Nauczania Alumnów Seminariów Duchownych oraz był członkiem Diecezjalnej Komisji d.s. Personalnych. Członkostwo w Towarzystwach Naukowych Innym obszarem naukowej i społecznej aktywności była praca w zespołach redakcyjnych naukowych periodyków KUL. Przez dwie kadencje był członkiem Redakcji Zeszytów Naukowych KUL, a od 1973 do 1998 roku - członkiem Redakcji Roczników Filozoficznych. Od roku 1998 był członkiem Redakcji Roczników Psychologicznych, a ostatnio także ich redaktorem naczelnym. Był członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego KUL, członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Europejskiego Stowarzyszenia Psychologów Religii. Od 1995 roku sprawował funkcję przewodniczącego Zarządów Wydziałowych Towarzystwa Naukowego KUL. Do roku 1996 był też przewodniczącym Zarządu na Wydziale Filozofii, a od roku 1996 przewodniczył Zarządowi Wydziału Nauk Społecznych. Działalność dydaktyczna Wachlarz naukowych zainteresowań księdza profesora Władysława Prężyny zawsze był bardzo szeroki. W pierwszym okresie jego pracy na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ogniskował się on głównie wokół psychologii ogólnej, historii psychologii oraz psychologii eksperymentalnej. Od końca lat siedemdziesiątych XX w. prowadził dla studentów psychologii wykłady, ćwiczenia i seminaria naukowe z psychologii społecznej i psychologii religii. W Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie wykładał także psychologię ogólną i psychologię pastoralną. Pod jego kierunkiem przygotowano i obroniono 176 prac magisterskich oraz 16 rozpraw doktorskich, z których siedem zostało opublikowanych. Ksiądz Profesor był recenzentem dwunastu rozpraw doktorskich, czterech rozpraw habilitacyjnych oraz trzech nominacji do tytułu profesora. Na zlecenie Komitetu Badań Naukowych recenzował pięć projektów badawczych. W okresie od nominacji na stanowisko profesora nadzwyczajnego uczestniczył w 23. sympozjach naukowych - 19. krajowych i 4. międzynarodowych. Na 16 z nich głosił referaty bądź prezentował raporty z prowadzonych badań. Pięć razy przewodniczył w dyskusjach panelowych. Współpraca z zagranicznymi ośrodkami naukowymi Ks. profesor Władysław Prężyna od wielu lat współpracował z Katedrą Psychologii Religii w Instytucie Psychologii w Katolickim Uniwersytecie w Leuven w Belgii, prowadzoną przez ks. prof. A. Vergote, a później przez prof. D. Hutsebaut'a. Efektem tej współpracy była adaptacja skali prof. D. Hutsebaut'a do badania religijności (Skala Relacji Religijnej) oraz Skali Relacji Interpersonalnych (VIR) prof. Verthomen`a. Kontynuował też - w pierwszych latach XXI wieku - współpracę z Instytutem Psychologii w Uniwersytecie Lwowskim im. Franka. W 2005 roku rozpoczął wspólne badania międzykulturowe ze Słowacką Akademią Nauk w Bratysławie. |
Jerzy Szymołon, Jacek Śliwak |
|
Pamięci zmarłego Księdza Profesora Władysława Prężyny Mówiąc o księdzu Profesorze Władysławie Prężynie chciałabym się odnieść do dwóch obszarów Jego obecności w Instytucie Psychologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II - jako człowieka i jako naukowca. Był człowiekiem dobrym, skromnym, wyrozumiałym, łagodnym a równocześnie wymagającym. Dostępnym dla każdego niezależnie od jego miejsca na uczelni. Umiał słuchać i delikatnie podawać propozycje rozwiązania spraw trudnych, a tam gdzie był pewny swoich racji potrafił ich bronić w sposób nieustępliwy. Każde spotkanie z Nim utwierdzało w nas poczucie naszej wartości i godności, a to za sprawą przyjmowania przez Niego postawy służebnej wobec drugiego człowieka. Jako naukowiec w pełni utożsamiał się z ideą wiodącą Uniwersytetu - Deo et Patriae. Był zaangażowany w życie uczelni na różnych poziomach jej funkcjonowania - naukowym, organizacyjnym i społecznym. W sposób szczególny dbał o jakość i kształt psychologii, akcentując konieczność osadzenia jej na mocnych podstawach antropologii i filozofii chrześcijańskiej. Poprzez swoją aktywność naukową i dydaktyczną tworzył pomost między psychologią religii, psychologią pastoralną i społeczną. Ks. Profesor Władysław Prężyna pozostanie w naszej pamięci jako osobowy wzór człowieka i naukowca. Jako społeczność Instytutu Psychologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II jesteśmy wdzięczni Bogu za dar Jego życia, a Tobie Księże Profesorze - za Twoją obecność wśród nas. |
| Prof. dr hab. Stanisława Steuden |
|
Mowa pogrzebowa Wasze Ekscelencje, Wysoki Senacie, Rado Wydziału Nauk Społecznych, Bracia Kapłani, Wielebne Siostry Zakonne, pogrążona w żałobie Rodzino śp. ks. Władysława, Bracia i Siostry! Św. Paweł Apostoł w Liście do Rzymian przypomina nam, że "Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie" (14,7). Dziś przed trumną śp. ks. profesora Władysława te słowa nabierają szczególnego znaczenia. Przypominają, nie tylko społeczności akademickiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, że Kapłan nie żyje dla siebie i nie umiera dla siebie. Kapłan żyje dla Kościoła i dla Chrystusa, żyje dla tych, do których posyła go Kościół. Kochany Księże Profesorze; w grudniu tego roku obchodzilibyśmy Twój Złoty Jubileusz - 50. rocznicę święceń kapłańskich, które przyjąłeś w tej katedrze i przed tym ołtarzem. Chrystus Cię wybrał i On Cię posłał i to On Twoją dalszą drogę, ścieżki Twego kapłańskiego życia, związał z Katolickim Uniwersytetem. Tam wśród młodzieży akademickiej, wśród setek i tysięcy studentów, potrzebował Cię bardziej, aniżeli w lubelskich parafiach św. Teresy i św. Michała. Potrzebował Twego dobrego serca, radości i uśmiechu w salach wykładowych i na korytarzach, w grupach ćwiczeniowych i na seminariach. Chrystus potrzebował Twego kapłaństwa na ambonie i na katedrze uniwersyteckiej, w poradni i w spotkaniach psychoterapeutycznych, w konfesjonale i na posiedzeniach Rady Instytutu czy Rady Wydziału. Swoją pracą dydaktyczną i naukową budowałeś prestiż i uznanie dla naszej Alma Mater. Jako jej rektor wyznaję, że z satysfakcją i dumą słuchałem wypowiadanych pod Twoim adresem słów: "Ks. Profesor to człowiek, na którym można polegać; niekwestionowany autorytet naukowy w psychologii w Polsce; stworzył unikalny związek między psychologią religii, psychologią osobowości i psychologią społeczną; jego prace weszły nie tylko do polskiej, ale i zagranicznej literatury psychologicznej; podejmował pionierskie problemy badawcze z zakresu psychologii społecznej, przeprowadzając m.in. analizę psychologiczną papieskich pielgrzymek jako fenomenu społecznego". Dziś w imieniu całej społeczności akademickiej KUL dziękuję Ci Kochany Księże Profesorze za wszystkie Twoje prace, trudy i poświęcenie składane w służbie młodzieży, dziękuję za Twoje kapłaństwo, w którym Chrystus był zawsze na pierwszym miejscu. Dziękuję za to, że rozdawałeś wśród nas swoją przyjaźń i swoją służbę, a także za to, że dałeś nam przykład jak wiernie służyć Deo et Patriae. Niech Jezus Chrystus Najwyższy Kapłan wprowadzi Cię do domu Swego Ojca. Otaczając modlitwą śp. ks. profesora Władysława Prężynę, w imieniu Uniwersytetu dziękuję J. E. ks. Arcybiskupowi Józefowi Życińskiemu za przewodniczenie tej żałobnej liturgii i skierowane do nas Słowo Boże. Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II wyraża także wdzięczność Rodzinie śp. Księdza Profesora i Archidiecezji Lubelskiej, za ubogacenie naszej społeczności akademickiej bezcennym darem jego osoby. Bardzo serdecznie dziękuję za opiekę nad śp. Księdzem Profesorem w czasie choroby: Dyrekcji i Personelowi Oddziału Wewnętrznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego; Pracownikom Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 w Lublinie, a szczególnie Personelowi Kliniki Neurochirurgii, Kliniki Neurologii i Oddziałowi Rehabilitacji. Dziękuję także Paniom Pielęgniarkom i Siostrom Zakonnym. Wszystkim za okazaną pomoc składam serdeczne Bóg zapłać. |
| Ks. prof. dr hab. Stanisław Wilk, Rektor KUL |
|
| Opracowanie i redakcja: Jan Krzysztof Wasilewski |
Autor: Jan Krzysztof Wasilewski
Ostatnia aktualizacja: 30.08.2008, godz. 05:31 - Jan Wasilewski
Ostatnia aktualizacja: 30.08.2008, godz. 05:31 - Jan Wasilewski