"Vita mutatur non tollitur"

Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;

prezentacje postaci i ich dorobku

Ks. prof. dr hab. Tadeusz Zasępa (1946-2016)

Ks. Tadeusz Zasępa- sylwetka i publikacje

Ks.Tadeusz Zasępa (1946-2016)

Ks. prof. dr hab. Tadeusz Zasępa urodził się 23 kwietnia 1946 roku w Radziechowicach. Po uzyskaniu matury w 1965 roku podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 30 maja 1971 roku w Częstochowie. W latach 1971-1974 był wikariuszem w parafii Ducha Świętego w Wieruszowie, a w 1975-1977 - duszpasterzem w Domu Akademickim KUL w Lublinie. Studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim podjął w 1974 roku, które zakończył uzyskaniem tytułu licencjata kanonicznego na podstawie pracy Katechizacja w Stanach Zjednoczonych w okresie odnowy kerygmatycznej w roku 1977. Następnie rozpoczął pracę na uniwersytecie, gdzie w latach 1976-1992 pełnił funkcję kierownika Referatu Współpracy z Zagranicą KUL. W międzyczasie studiował w Waszyngtonie, Genewie i Mediolanie (1981-1984). W 1983 roku obronił doktorat z teologii pastoralnej na KUL, na podstawie rozprawy doktorskiej Gabriel Moran jako katechetyk. Cztery lata później uzyskał stopień doktora habilitowanego ze specjalnością środki masowego przekazu przedstawiając pracę Katecheza emigracyjna Radiowej Godziny Różańcowej o. Justyna w USA 1931–1981. W latach 1990-1991 był docentem w Instytucie Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL, następnie objął kierownictwo nowo utworzonej Katedry Współczesnych Form Przekazu Wiary na Wydziale Teologii. W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym a w 2001 – zwyczajnym.

Był założycielem i pierwszym dyrektorem Katolickiego Radia Lublin (1993). Uruchomił także lubelską edycję tygodnika "Niedziela", z którym współpracował jako redaktor. W 2004 roku założył czasopismo naukowe „Biuletyn Edukacji Medialnej”; z jego inicjatywy powstała również w Instytucie Teologii Pastoralnej specjalizacja Edukacja medialna (2001).

Od 1998 do 2001 roku prowadził wykłady na Podyplomowym Studium Dziennikarstwa na Uniwersytecie Trnawskim (Słowacja). Rok później założył Lubelską Szkołę Biznesu – Szkołę Wyższą (obecnie Lubelska Szkoła Wyższa im. Króla Władysława Jagiełły) i do 2008 roku był jej rektorem. Wykładał także w katedrze dziennikarstwa na utworzonym w 2000 roku Uniwersytecie Katolickim w Rużomberku, którego rektorem był od lipca 2008 roku do czerwca 2014. Prowadził zajęcia na Wydziale Teologicznym w Spiskiej Kapitule oraz na Wydziale Teologii greckokatolickiej Uniwersytetu Preszowskiego na Słowacji.

Znał 10 języków. Był członkiem m.in. Görres-Gesellschaft, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Europejskiej Akademii Nauk i Umiejętności w Salzburgu; działał też w zarządzie Europejskiej Federacji Uniwersytetów Katolickich (FUCE). Kierował i był recenzentem wielu projektów programów europejskich. Założył Fundację „Sacrum-Paideia” mającą wspierać różne dziedziny twórczości artystycznej, szczególnie osób niepełnosprawnych (2002).

Za działalność na Słowacji został uhonorowany medalem za zasługi dla Uniwersytetu Trnawskiego (2002). Otrzymał również Nagrodę Międzynarodową przyznaną przez Słowacką Akademię Nauk za wkład w rozwój nauk społecznych i humanistycznych, kultury i sztuki na Słowacji (2004). W 2008 roku został doktorem honoris causa Uniwersytetu Preszowskiego. Otrzymał obywatelstwo Republiki Słowackiej, był także honorowym obywatelem kilku gmin słowackich i miasta Rużomberku. Został odznaczony m.in. medalem “Deamen College” za zasługi w rozwoju współpracy między KUL a uczelniami amerykańskimi, nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla przez Zjednoczoną Konwencję Kulturalną USA (2001), przyznano mu również tytuł Człowieka Roku przez Międzynarodowe Centrum Biograficzne w Cambrigde (1997–1998) i w 2001 – przez Amerykański Instytut Biograficzny.

Zmarł 18 września 2016 r. w Rużomberku.