Rola książki w formacji duchowej i intelektualnej biskupa Wojciecha Owczarka

S. mgr Barbara Duniak

19 maja 2003 r.

1. Sługa Boży Biskup Wojciech Owczarek (1875-1938)

2. Miejsce książki w życiu Sługi Bożego

3. Książka jako narzędzie w formacji duchowej

4. Książka w formacji intelektualnej

5. Upowszechnianie książki

6. Księgozbiór bp W. Owczarka w zbiorach BU KUL

7. Zakończenie

 Sługa Boży Biskup

4. Książka w formacji intelektualnej

  Biskupa Wojciecha Owczarka cechowała ogromna kultura osobista i szeroki wachlarz zainteresowań. Wychodził daleko poza krąg wiedzy religijnej. Jego różnorodne upodobania ujawniły się już w Petersburgu, gdy wśród spisu lektur wymieniał książki elementarne z zakresu nauk przyrodniczych: fizyki, chemii, botaniki, zoologii, geologii, astronomii, kosmografii i geografii (por. PLD 1899 s. 244). Na pracę naukową wyznaczał sobie wówczas przynajmniej dwie godziny w ciągu dnia (por. PLD 1900, s. 227); w latach późniejszych określał również limit czasu na poszczególne dziedziny nauki (por. PLD 1901, s. 235). Rozwijając zainteresowania filologiczne, zamierzał przeczytać z literatury prawie wszystkie utwory starożytnych pisarzy greckich i łacińskich (por. PLD 1899, s. 226). Wyliczał długą listę klasyków nowożytnej literatury włoskiej, hiszpańskiej, portugalskiej, niemieckiej, angielskiej, francuskiej. Oczywiście polską literaturę chciał poznać szczegółowo. Interesował się najcelniejszymi pisarzami czeskimi i rosyjskimi. Planował przestudiować też podręczniki tych literatur. Miał też grupę świeckich mówców starożytnych ateńskich (Izokratesa), rzymskich (Cicero), angielskich z XVIII wieku (Edmunda Burke), których czytywał (por. PLD 1901, s. 234-238).

  Ukończywszy studia, będąc już na wikariacie w Turku kontynuował naukę języków obcych – niemieckiego, francuskiego; studium naukowe i pogłębianie znajomości wybranych literatur (por. PLD 1901, s. 239). Zwykle ranne godziny przeznaczał na samokształcenie (por. PLD 1904, s. 241). Entuzjazm i zapał do nauki, z roku na rok, ciągle w sobie podsycał.

  Częste powracanie do poznawanych prawd i powtarzanie ich doprowadziło do zdobycia trwałej wiedzy, rodzaju mądrości. Zgodnie ze swoim postanowieniem był "mężem modlitwy i pracy, a nawet bohaterem pracy, nie tracąc żadnej chwili wolnej" (por. PLD 1918, s. 256).

  Pełniąc posługę biskupią widział potrzebę stałego krzewienia oraz rozwoju wiedzy teoretycznej i praktycznej potrzebnej kapłanowi; znalazło to wyraz w projekcie współredagowanej Ustawy Stowarzyszenia Kapłanów Diecezji Kujawsko-Kaliskiej pod nazwą "Unitas". W tej trosce o rozwój nauki i kultury, o dzieła sztuki i wynalazki wyrażało się Jego umiłowanie Ojczyzny. [ 6 ]

 

Przypisy

6   Zob. Dzieło jego trwa. Sługa Boży biskup Wojciech Owczarek, oprac. L. Jędrzejczak, Włocławek 1997, s. 71-72.

 

Wykład przygotowała i przedstawiła 19 maja 2003 roku
S. mgr Barbara Duniak, kustosz, kierownik Oddziału Czasopism BU KUL

 

Autor: Jan Wasilewski
Ostatnia aktualizacja: 19.05.2008, godz. 15:00 - Jan Wasilewski